آنگاه که
خورشید مهرت بر غروب قلبم طلوع کرد .
آنگاه که سپیده دم زلال چشم هایت بر شب تاریک و ظلمانی افکارم پدیدار شد
.
سراسر سرزمین وجودم را نور روشناییت فرا گرفت و
آنگاه که نام تو را بر لبهایم حک کردم جز نام مقدست
نام دیگری بر لب نراندم .
ای خورشید آسمانم را روشنایی
و ای ماه شبم را مهتاب و ای ستارگان را نور دهنده
تا بی نهایت وجود دوستت خواهم داشت
